Rozdział 3 cz.1

Violetta

Umówiłyśmy się z Cami pod domem Francesci. Doszłam tam po 6  minutach, 47 sekundach i 5 milisekundach. Widziałam Camilę zmierzającą w stronę jej domu. Zadzwoniłyśmy domofonem klikając na guziczek palcem wskazującym ( xD ). Otworzyła nam mama Fran. 

- Dzień Dobry, jest Francesca? - zapytałam

- Tak. Jest w swoim pokoju. Zamknęła się i płacze. Wiecie o co chodzi? - odpowiedziała

- O Marco. - rzuciła Cami. 

- Aha, to ten nowy film? - jaki nowy film? - Pewnie się wzruszyła, gdy go oglądała. - Poszłyśmy w kierunku pokoju Francesci. 

- Puk, puk, puk. - powiedziałam

- Viola? To wy? - zapytała.

- Tak. - powiedziałam, po czym weszłyśmy do jej pokoju. Chciała się pozbyć Marco z jej myśli, podczas gdy na jej ścianach wisiały ich wspólne zdjęcia. 

- Fran, nie uważasz że to jest trochę dołujące? Chcesz zapomnieć o facecie w pokoju pełnym waszych zdjęć? - zapytała Cami.

- No w sumie. Ale nie wiem, gdzie mogę sobie popłakać. - odpowiedziała.

- Może zaproszę was do mnie? Zrobimy sobie takie pidżama party. Poznacie przy okazji moją kuzynkę Lucy. - zaproponowałam. Fran podniosła się z poduszki. Rozmazał jej się makijaż. Była zapłakana, a łzy spływały jej po policzkach. Gdy ją zobaczyłam przypomniał mi się jakiś horror, który oglądałam u Leona, wtulając się w jego tors. Jak ja za nim tęsknię, tak dawno nie mieliśmy wieczoru tylko dla siebie. Ale teraz trzeba pomóc Fran. 

- Okej, to chodźmy. - odpowiedziała łamiącym się głosem. Ruszyłyśmy do mnie do domu. Pożyczę im jakieś pidżamy. Zeszłyśmy na dół.

- Mamo idę na noc do Violi! - krzyknęła Fran i wyszłyśmy.

- Jasne kochanie, pewnie będziecie gadać o tym Marcu. Muszę go kiedyś zobaczyć. - Fran ukryła twarz w mojej kurtce i szybko wyprowadziłam ją z domu. 

*In House Of Anubis*

- Ej! To nie ten serial - krzyknął wkurzony Eddie. 

*Yyy.... In House Of Viola*

Weszłyśmy do mojego domu, po czym krzyknęłam do taty, że zostają u mnie dziewczyny na noc. Usłyszałam tylko ciche 'Okej'. Poszłyśmy na górę i pożyczyłam dziewczynom pidżamy. Poszłam po Lucy.

- Hej Lucy! Jest Federico? - zapytałam

- Tak, siedzi w swoim pokoju. 

- Chciałabyś przyłączyć się do naszej pidżama party? - ponownie zapytałam.

- No jasne! Zraz przyjdę tylko idę się przebrać w pidżamę. - odpowiedziała.

Wróciłam do pokoju, zastałam tam już przebrane dziewczyny. Zdjęłam kurtkę i powiesiłam ją na wieszaku. Zdjęłam sukienkę i już miałam udać się do łazienki, kiedy ktoś zapukał. W samej bieliźnie postanowiłam otworzyć drzwi. Byłam przekonana, że to Lucy. Otworzyłam drzwi wychylając się lekko, a tam... twój ojciec! Nie no żartuję. To był Leon. Na początku gapił się na mnie, ale zrozumiałam dlaczego.

- No i czego się tak gapisz? - zapytałam. - Pierwszy raz widzisz damską bieliznę? - powiedziałam, zachowując pokerface'a. 

- A właściwie, co ty tu robisz? 

- Przyszedłem do Federico, ale usłyszałem jakieś hałasy, dochodzące z Twojego pokoju. Ale widzę, że macie jakąś imprezkę, tak? 

- Tak, mamy pidżama party. Babski wieczór. - odpowiedziałam. 

- Właśnie widzę pidżamę. - powiedział z uśmieszkiem.

- Dziewczyny poczekajcie chwilkę na mnie. - powiedziałam i wyszłam, zamykając za sobą drzwi. 

- No, Leoś. Jesteśmy sami. - odpowiedziałam. On przyciągnął mnie tylko do siebie i namiętnie pocałował. Rękami zjechał stanowczo za nisko. Oderwałam się pd niego na sekundę.

- Rączki skarbie. - powiedziałam z uśmiechem, i za chwilę kontynuowaliśmy swój pocałunek. Słyszałam skrzypnięcie drzwi, jakby ktoś je otwierał. Ujrzałam Federico. Niechętnie odsunęłam się od Leona. Federico się na mnie popatrzył. No tak. Miałam na sobie koronkową bieliznę.

- Kolejny co bielizny nie widział. - odpowiedziałam jakby nigdy nic i weszłam do pokoju, zamykając drzwi przed nosem Leona. Usłyszałam tylko komentarz Leona 'Musiałeś nam przerwać?'.Uśmiechnęłam się do siebie.

- Leoś załatwiony, już nam nie przeszkodzi. - powiedziałam i poszłam do łazienki się przebrać w pidżamę. Wtem do pokoju wparowała Lucy.

- Co robi dwóch przystojniaczków na korytarzu? - zapytała pół żartem, pół serio. 

- Jeden przystojniaczek, ten z włosami na metr do góry jest wolny. - odpowiedziała Cami. 

- A drugi jest mój. - odpowiedziałam z triumfalnym uśmieszkiem.  

- Ale gapili się jakby nigdy szlafroka nie widzieli. - zaśmiałam się. Skąd ja to znam.

- No tak. To zaczynamy pidżama party! - krzyknęłam, a Cami rzuciła we mnie poduszką. Oddałam jej i w ten sposób zaczęła się wielka bitwa na poduszki. Następnie otworzyłyśmy drzwi. Każda z nas byłą uzbrojona w trzy poduszki. Zapukałyśmy do drzwi Federico. Wiedziałam, że jest u niego Leon. Otworzyli nam, a my zwaliłyśmy ich z nóg serią pocisków. W ten sposób rozpoczęła się Bitwa Na Poduszki Faceci vs My. Leon, jak to Leon, musiał się odegrać. Chwycił mnie w talii i przewiesił mnie przez ramię. Dziewczyny tylko piszczały, waląc poduszkami na oślep. 

- Macie tu basen? - zapytał, a ja niczego nie świadoma odpowiedziałam. 

- Mamy. 

- Okej. - odpowiedział po czym ruszył ze mną na dół i wrzucił do naszego basenu. Leon nie spodziewał się, że dziewczyny za nim pobiegły i same wrzuciły go do basenu. Po chwili same do niego wpadły, a Federico żeby nie być gorszym, sam do niego wskoczył. 

* M jak Miłość * 

- Aaaaa! Kartony! - krzyknęła Hanka Mostowiak wjeżdżając w nie. 

- Nieee! Hanka! - krzyknął Leon, podbiegając do kartonów. Podniósł ją i powiedział.

- Hanka! Ty kartonie! Ty żyjesz! - krzyknął uradowany. Ale to niestety znów nie ten serial. 

* Dom Violi * 

Po wyjściu z basenu i osuszeniu się. Do późna w nocy gadałyśmy o różnych pierdołach, a Fran nawet zapomniała o Marcu, ale nie będę jej przypominać

________________________________

Druga część już niebawem! xD Jeszcze dzisiaj, ale mnie palce bolą. A w dodatku musimy się przygotować na Violettę już o 16.00 :D