Prolog

     Prolog

Francesco!

Przepraszam, że się nie odzywałam i nie dawałam oznak życia, ale to wszystko strasznie mnie zmęczyło. Jako że nie poukładało się tam, wsiadamy w następny samolot i jedziemy. Powiedz Lu, że Federico też przyjeżdża i, że tęsknił za nią. Słyszałam, że Tomas wyjechał i dobrze! Jestem zdecydowana! Chcę być singielką. On mnie ranił, nie był księciem, którego potrzebuję. W dodatku, nie potrzebny mi chłopak, jestem odpowiedzialna i sama sobie dam radę. Przyjeżdżamy16 lipca. Buziaczki.

Violetta

Wsadziłam list do skrzynki i razem z Federiciem skierowałam się w stronę domu, słuchając jego użalania.

-A co jeśli stwierdziła, że związek na odległość nie ma sensu?

-Na pewno tego nie zrobiła. Znam Ludmiłę nie od dziś. Kocha cię! A głupia nie jest!- stwierdziłam

-No nie jest. -potwierdził-A tak w ogóle,  to jakie masz plany?

-Cieszyć się życiem! Na miłość przyjdzie pora!

-Moja już przyszła.-rozmarzył się

- Może zamiast tak marzyć, pomyślałbyś nad prezentem? Nie było cię sześć miesięcy!

-Właśnie! Przecież muszę jej coś kupić! Chodzimy ze sobą od jakiegoś roku! -wykrzyknął

-A jaki masz plan na rocznicę?- zagadnęłam

-Zabiorę ją do Wenecji!

-Mhhhhmm romantycznie. No ale wyjechałeś, więc musisz jej coś kupić! No leć!- pomknął przed siebie i zniknął w tłumie, który po chwili pochłonął również mnie.

                                                %@%**%

Oto i prolog, myślę, że wiecie już o kim będzie rozdział przepełniony miłością!

Buziaczki!

Fran,dam,dam,dam!